Carl Gustav Jung (1875–1961)

Carl Gustav Jung was een Zwitserse psychiater en de grondlegger van de analytische psychologie. Hij werd geboren in Kesswil, Zwitserland, en studeerde geneeskunde en psychiatrie aan de Universiteit van Basel en Zürich.

Aanvankelijk werkte Jung nauw samen met Sigmund Freud en was hij een belangrijke figuur in de vroege psychoanalyse. Hun wegen scheidden echter rond 1913 vanwege fundamentele meningsverschillen over de rol van het onbewuste en de betekenis van seksualiteit in de psyche.

Belangrijkste bijdragen aan de psychologie:

• Collectief onbewuste: Jung introduceerde het idee dat er naast het persoonlijke onbewuste een dieper, universeel onbewuste bestaat dat gedeelde archetypische beelden bevat.

• Archetypen: Hij identificeerde terugkerende oersymbolen en motieven, zoals de Schaduw, de Anima/Animus en de Wijze Oude Man, die in mythen, dromen en religies wereldwijd voorkomen.

• Individuatie: Jung zag de psychologische ontwikkeling als een proces van individuatie, waarbij het bewuste en onbewuste in balans worden gebracht om een volledig zelf te bereiken.

• Persoonlijkheidstypen: Hij introduceerde de begrippen extraversie en introversie en ontwikkelde een typologie die later de basis vormde voor de Myers-Briggs Type Indicator (MBTI).

• Synchroniciteit: Jung stelde dat er betekenisvolle, niet-causale verbanden bestaan tussen gebeurtenissen, wat hij 'synchroniciteit' noemde.

Jung verdiepte zich in filosofie, religie, esoterie en alchemie en had een sterke interesse in symboliek en mystiek. Zijn werk heeft niet alleen de psychologie beïnvloed, maar ook kunst, literatuur, religie en de New Age-beweging. Hij overleed in 1961 in Küsnacht, Zwitserland.